ล่ารักในหทัย

หทัยของผู้เป็นอ๋องเช่นเขาไม่ควรมอบให้นางตั้งแต่แรก

รู้มาตลอดว่าไม่ควรรัก แต่ก็ไม่อาจห้ามดวงใจที่คอยแต่เพรียกหานางอยู่ร่ำไป รู้ว่ารักนั้นจะย้อนกลับมาทำลายทั้งเขาและนาง 

ไคอ๋องเปล่งเสียงหัวเราะออกมาพร้อมกับหยาดน้ำจากดวงเนตรอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน พระองค์สูญเสียนางไปพร้อมกับคมดาบในวันนั้น สูญเสียสตรีที่รักที่สุดในชีวิต สตรีผู้นั้นที่เป็นทั้งความทรงจำในอดีตที่เขาหวงแหนมาตลอดและยังเป็นภายหน้าที่เขาวาดฝันไว้ว่าจะร่วมใช้ชีวิตจวบจนจากภพนี้ไปพร้อมกัน

....ทุกอย่างเริ่มผิดพลาดตรงที่ใด?

หานเฟยปิงไม่เคยกลัวที่จะเป็นศัตรูกับคนทั้งใต้หล้า

“ข้าไม่ได้กลัวอำนาจขุนนางลับ แต่ข้าไม่กล้าต่อกรกับหนึ่งในนั้น”  ไม่หาญกล้าจะต่อกรและไม่อาจร่วมใช้ชีวิตดั่งที่วาดฝัน

ความรักของพระองค์ สตรีเช่นนางคงไม่อาจรับไว้

นางจึงต้องหนี...